O książce: 2016 / Maria Michajłowna Levis (1890–1991), urodzona w inteligentnej rodzinie żydowskiej w Petersburgu , który zdobył wykształcenie historyczne na kursach Bestużewskiego, jest świadkiem i uczestnikiem wielu wstrząsów i wydarzeń XX wieku: od pierwszej rewolucji rosyjskiej 1905 r. po represje lat 30. XX wieku i oblężenie Leningradu. Jednak „niezwykła epoka”, jak ją określiła sama Maria Michajłowna, to nie tylko wojny i być może nie tyle, ile pokój, a wraz z nim podróże, przyjaźń, spotkania z tymi, których nazwiska są dziś dobrze znane (G. Bonch-Osmołowski, W. Szuchajew, I. Siewierianin, A. Blok, S. Marshak). Napisane bez pretensji, jak pisane są wszystkie osobiste pamiętniki i listy, adresowane przede wszystkim do bliskich, wspomnienia te są pełne niesamowitej energii kochającej życie natury narratorki, która nie tylko przyjęła wszystko, co zesłało jej stulecie, ale wydawała się działać w kierunku tego wszystkiego..